Όλοι μας εν δυνάμη, μπορούμε να κάνουμε όποιο άθλημα επιλέξουμε. Το σώμα μας, δεν θα μας απογοητεύσει ποτέ. Αργά και σταθερά, αν του δώσουμε χρόνο, θα κάνει τις προσαρμογές που χρειάζεται, για να ανταποκριθεί. Αρκεί να ξεβολευτούμε και να επενδύσουμε χρόνο και ενέργεια σε αυτό. Το ξεκίνημα και η αλλαγή είναι πολύ πιο εύκολο να συμβούν, αν κάνουμε κάτι που μας ευχαριστεί.
Το κολύμπι είναι για μένα, το άθλημα μου. Είναι ο κωδικός που ξεκλείδωσε στο σώμα μου, την κίνηση και με βοήθησε να ξεκινήσω να αθλούμαι συστηματικά. Στο παρελθόν είχα γραφτεί αρκετές φορές σε γυμναστήρια, δεν ήμουν όμως ιδιαίτερα συνεπής με την προσέλευσή μου σε αυτά. Έτσι κατέληγα να πληρώνω συνδρομή χωρίς να προπονούμαι. Όταν όμως, γράφτηκα στο κολυμβητήριο της Αργυρούπολης και ξεκίνησα το κολύμπι, κατάλαβα τη διαφορά.
Πιο συγκεκριμένα, υπήρξε μια στιγμή που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πόσο αγαπώ αυτή τη δραστηριότητα:
Μια Τετάρτη είχα συνεννοηθεί με τον άνδρα μου να γυρίσει κατά τις εννέα, να κρατήσει τα παιδιά, ώστε να προλάβω να πάω στο κολυμβητήριο που έκλεινε 22:30μμ. Όλη την ημέρα ήμουν χαρούμενη και ανυπομονούσα να κάνω την προπόνηση. Δυστυχώς, λόγω δουλειάς ο άνδρας μου κατάφερε να επιστρέψει στο σπίτι λίγο μετά τις δέκα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ξεκίνησα για το κολυμβητήριο. Μόλις μπήκα στον χώρο υποδοχής, η γραμματέας μου επιβεβαίωσε το αναμενόμενο:
– Κλείνουμε σε δεκαπέντε λεπτά.
– Οκ, σας ευχαριστώ. Μου αρκούν!
Φυσούσε πολύ, η θερμοκρασία ήταν χαμηλή και η πισίνα είναι εξωτερική. Μπήκα στο νερό και η χαρά που αισθάνθηκα ήταν απερίγραπτη! Σε λίγο έσβησαν τους προβολείς. Σκοτάδι, αλλά μέσα μου φως! Ήταν πολύ δυνατή στιγμή. Ξεκαθάρισε μέσα μου το πόσο αγαπώ το κολύμπι.
Από τότε αργά και σταθερά άρχισα να επιδιώκω να κολυμπώ συχνότερα. Όσο, δηλαδή, μου περίσσευε χρόνος από τη δουλειά και τις υποχρεώσεις του σπιτιού και των παιδιών. Στην πορεία γνώρισα μια κολυμβητική ομάδα, τη CB Swimming. Κάθε Κυριακή, όλο το χρόνο συναντιόμαστε στη Βουλιαγμένη και κολυμπάμε στη θάλασσα. Τόσο η θάλασσα, ο ήλιος όσο και το κολύμπι, οι εξαιρετικοί άνθρωποι με τους οποίους ήρθα σε επαφή άρχισαν να ενεργοποιούν την εσωτερική αλλαγή μέσα μου. Γνώρισα ανθρώπους που εργάζονται πολύ, έχουν παιδιά, πολλές υποχρεώσεις και ταυτόχρονα προλαβαίνουν να κάνουν αυτό που αγαπούν. Άνθρωποι χαρούμενοι, αισιόδοξοι, δυναμικοί, γεμάτοι ενέργεια που ζουν στο σήμερα και δεν αναβάλουν τίποτα για αύριο. Έτσι συνειδητοποίησα ότι μπορώ να είμαι συνεπής σε όλες μου τις υποχρεώσεις και ταυτόχρονα να κάνω κάτι που μου προσφέρει χαρά.
Στην πορεία βέβαια, πέρασα ένα σοβαρό τραυματισμό στον ώμο και οι χρόνοι μου, από τότε, στην κολύμβηση δεν είναι τόσο καλοί. Σημασία έχει όμως, ότι ούτε αυτό με εμποδίζει να ακολουθήσω το όνειρό μου.
Να συμμετάσχω στο πρώτο μου Ironman 70.3 στη Βουλιαγμένη τον Οκτώβριο!
