Κατοικίδια: Ποια είναι η συμβολή τους στην ανάπτυξη των παιδιών;

Βγαίνοντας μία βόλτα στη γειτονιά μας ή στην παιδική χαρά ή στην πλατεία βλέπουμε ως επί το πλείστον παιδιά μικρής ηλικίας να ξετρελαίνονται από χαρά αντικρύζοντας διαφόρων ειδών ζωάκια. Για παράδειγμα όλοι έχουμε δει τη χαρά των παιδιών που ταΐζουν τα περιστέρια ή την επιθυμία να χαϊδέψουν ένα σκυλάκι.

Είναι αλήθεια πως μεταξύ των παιδιών και των ζώων υπάρχει ένας εξαιρετικός κώδικας επικοινωνίας. Σκεφτείτε μόνο πως το ζωάκι αποτελεί έναν παιχνιδιάρικο φίλο, έναν εξαιρετικό ακροατή και όχι μόνο.

Έτσι λοιπόν δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με την επιθυμία των παιδιών να αποκτήσουν ένα κατοικίδιο στο σπίτι!

Οι ειδικοί λοιπόν έχουν πραγματοποιήσει πληθώρα ερευνών γύρων από τα οφέλη που παρέχουν τα κατοικίδια στα παιδιά και όλοι συγκλίνουν στο εξής: Τα κατοικίδια μπορούν ποικιλοτρόπως να επηρεάσουν θετικά την υγεία και την ψυχοσυναισθηματική εξέλιξη των παιδιών. Πιο αναλυτικά:

1. Το κατοικίδιο καλλιεργεί στο παιδί το αίσθημα της συντροφικότητας, της συνεργασίας και οπωσδήποτε της υπευθυνότητας.
2. Παρέχει στο παιδί συναισθηματική υποστήριξη εξασφαλίζοντάς του το αίσθημα της ασφάλειας. Σας φαίνεται παράξενο; Σκεφτείτε πως το κατοικίδιο δεν μαλώνει το παιδί ούτε προσπαθεί να το «συμμορφώσει». Αντιθέτως το αποδέχεται όπως είναι και του δείχνει συνεχώς την αγάπη του.
3. Η ευθύνη της φροντίδας του κατοικίδιου που αναλαμβάνει το παιδί έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της κοινωνικής ευθύνης και της αυτοεκτίμησής του.
4. Βγαίνοντας το παιδί βόλτα με το κατοικίδιο προσελκύει αρκετά παιδιά τα οποία θέλουν να παίξουν με αυτό. Έτσι ενισχύεται η κοινωνικότητα και η εξωστρέφεια του παιδιού!
5. Το κατοικίδιο «διδάσκει» στο παιδί την έννοια της ενσυναίσθησης (συναισθηματική νοημοσύνη). Δηλαδή να μπαίνει στη διαδικασία να κατανοεί το πώς νιώθει ο συνάνθρωπός του. Ως εκ τούτου το παιδί μαθαίνει από μικρό την αξία του σεβασμού και της κατανόησης.
6. Η αλληλεπίδραση του παιδιού με το κατοικίδιο συμβάλλει στην κατανόηση εννοιών που αντιπροσωπεύουν τη ζωή (γέννηση, ενηλικίωση και θάνατος). Μάλιστα οι ειδικοί αναφέρουν πως το παιδί (σε περίπτωση που το κατοικίδιο αρρωστήσει) εξοικειώνεται με δύσκολες καταστάσεις οι οποίες θα αποτελέσουν «μάθημα» για το μέλλον (π.χ απώλεια αγαπημένου προσώπου). Φυσικά χρειάζεται πολύ προσεχτικός χειρισμός και διαχείριση των συναισθημάτων του.
7. Ενισχύεται η φυσική κατάσταση των παιδιών.
8. Έχουν λιγότερο άγχος.

• Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία να αποκτήσει κατοικίδιο ένα παιδί;

Το να αποκτήσει το παιδί ένα κατοικίδιο αφορά ολόκληρη την οικογένεια. Αυτομάτως λοιπόν μιλάμε για ένα νέο μέλος! Είναι σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας το πόσο υπεύθυνο είναι το παιδί μας και κατά πόσο είναι έτοιμο να κατανοήσει τις ανάγκες ενός κατοικίδιου. Ως εκ τούτου ένα παιδί 3 ετών και άνω που περνάει τη φάση της αυτονόμησης είναι ικανό να αναλάβει ορισμένες ευθύνες (βάσει της ηλικίας του). Για παράδειγμα να γεμίζει το μπολ με νερό για να πιει το ζωάκι. Εννοείται πως μεγάλη ευθύνη για τη μετάδοση σωστών ερεθισμάτων έχουν οι γονείς. Η εκμάθηση βασικών αναγκών του κατοικίδιου (π.χ βόλτα, τάισμα κ.α.) είναι καθήκον των γονέων.

Εν κατακλείδι είτε η απόφαση για τον ερχομό ενός κατοικίδιου στο σπίτι είναι του παιδιού είτε των γονέων, ένα είναι σίγουρο: Θα πρέπει να γίνει με υπευθυνότητα και πλήρη συνείδηση του τι σημαίνει ένα ζωάκι στο σπίτι. Δε μιλάμε για μία εφήμερη επιθυμία – ανάγκη! Το κατοικίδιο εντάσσεται στην οικογένεια και χρήζει φροντίδας και αγάπης.

Σε περίπτωση λοιπόν που δεν υπάρχει κάποιο θέμα υγείας (π.χ αλλεργίες), η ύπαρξη του κατοικίδιου στο σπίτι θα συμβάλλει στην εξέλιξη του παιδιού σε όλους τους τομείς!

Προσοχή!

• Εάν παρατηρήσουμε πως το παιδί είναι επιθετικό προς το κατοικίδιο, είναι απαραίτητο να συμβουλευτούμε έναν ειδικό (π.χ παιδοψυχολόγο).
• Εάν παρατηρήσουμε μία προβληματική συμπεριφορά από το κατοικίδιο είναι απαραίτητο να συμβουλευτούμε έναν ειδικό – εκπαιδευτή ο οποίος θα μας καθοδηγήσει σχετικά με τις ενέργειες που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Από συντακτική ομάδα