Πράσινο τσάϊ

Γενικά

Πρόκειται για τα αποξηραμένα και μετά από ζύμωση προερχόμενα φύλλα του Camelia sinensis. Είναι το δεύτερο κατά σειρά κατανάλωσης ρόφημα μετά το νερό (Lee, 2017) ενώ καταναλώνεται ως αφέψημα από τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού για τη δροσιστική γεύση του, το άρωμά του, τις φαρμακευτικές και ελαφρώς διεγερτικές του ιδιότητες (Houyuan Lu, 2016).

Κατά την κινεζική μυθολογία, το τσάι ανακαλύφθηκε τυχαία από τον Αυτοκράτορα Shen Nung το 2.737 π.Χ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από τη δυναστεία των Tang (618 – 906 μ.Χ.) το τσάι πιθανώς θεωρούταν ως φαρμακευτικό φυτό ενώ αργότερα διαδώθηκε ευρύτερα ως αφέψημα. Η αντίληψη ότι πρόκειται για υγιεινό ρόφημα πηγάζει από το πληρέστερο παραδοσιακό ιατρικό βιβλίο για την Ιστορία της Κινεζικής Ιατρικής, το Pen-tsao, όπου αναφέρεται ότι η χρήση του πράσινου τσαγιού είναι επωφελής για πληθώρα ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των όγκων (Harbowy, Balentine, Davies, & Cai, 1997).

Χρήση

Αρχικές έρευνες έχουν δείξει ότι οι πολυφαινόλες του πράσινου τσαγιού δρουν ως αντιοξειδωτικά. Συγκεκριμένα, έρευνες έχουν επίσης καταδείξει ότι οι πολυφαινόλες που περιέχει σταματούν την οξείδωση της LDL (της «κακής χοληστερίνης») που προκαλείται από διάφορους παράγοντες (Harbowy, Balentine, Davies, & Cai, 1997).

Φυτοχημική Σύσταση

Στην κατηγορία των πολυφαινολών του Πράσινου Τσαγιού εντάσσονται πολλές γνωστές ενώσεις, όπως οι κατεχίνες και οι φλαβονόλες. Οι συγκεκριμένες πολυφαινόλες του Πράσινου Τσαγιού έχουν μελετηθεί εκτενώς και οι χημειοπροστατευτικές ιδιότητες που διαφαίνονται από αρχικές κλινικές μελέτες ενθαρρύνουν την πρόοδο σε προχωρημένες κλινικές μελέτες Φάσης ΙΙΙ στοχευμένες στην πρόληψη της διεπιθηλιακής νεοπλασίας του προστάτη (PIN), της Λευκοπλακίας και της premalignant cervical desease (Thomasset, et al., 2006).

Πηγή: www.superfoodshealth.com