Ελευθερόκοκκος

Γενικά

Ο Eleutherococcus senticosus είναι ένας αγκαθωτός θάμνος που αναπτύσσεται στη Ρωσική Άπω Ανατολή καθώς και τη Βορειοδυτική Κίνα, την Κορέα και την Ιαπωνία. Υπάρχουν περισσότερα από 15 είδη Ελευθεροκόκκου, ενώ πρώτη φορά συλλέχθηκε κατά τη δεκαετία του 1830 από τον Kirilov κατά τη Ρωσική Εκκλησιαστική Αποστολή στο Πεκίνο.

Ο Ελευθερόκοκκος αναφέρεται ως Σιβηριανό Ginseng καθώς η χρήση του άρχισε έπειτα από εξαγωγή του από τη Σιβηρία κατά τη σοβιετική περίοδο. Η ονομασία που χρησιμοποιούνταν από τους σοβιετικούς επιστήμονες ήταν ‘eleutherokokk’ ενώ ήταν αυτοί οι οποίοι πρώτοι εισήγαγαν στην επιστήμη τον όρο ‘προσαρμοσιογόνο’ (adaptogenic) κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’50 και έκτοτε ο ελευθερόκοκκος μελετάται ως τέτοιος παράγοντας. Αξίζει να σημειωθεί ότι δινόταν από Σοβιετικούς Προπονητές στους αθλητές τους καθώς θεωρούσαν ότι αύξανε επιπλέον την ‘εργογενετική’ δραστηριότητα.

Χρήση

Το 1968 άρχισε να μελετάται εκ νέου ο Ελευθερόκοκκος από τον Brekhman και ειπώθηκε ότι είχε ίδιες ή και ανώτερες φαρμακολογικές δράσεις από αυτές που αποδίδονται στο Panax ginseng (Baranov, 1982). Βάσει μελετών, σε δείγματα πληθυσμών που κατανάλωναν placebo, Panax ginseng και Ελευθερόκοκκο, όσοι κατανάλωναν ελευθερόκοκκο ήταν σε θέση να πραγματοποιήσουν εργασίες πιο αποτελεσματικά (Brekhman, 1968).

Φυτοχημική Σύσταση

Τα κύρια συστατικά του Ελευθερόκοκκου είναι οι ‘ελευθεροσίδες’, που περιλαμβάνουν ενώσεις της κατηγορίας των τριτερπενοειδών σαπωνινών, λιγνάνες όπως η συρινγίνη, και μελετώνται για την προσαρμοσιογόνο δράση τους και τις επιμέρους στο ανοσοποιητικό, στην υπερχοληστερολαιμία, στη γλυκόζη του αίματος, στις φλεγμονές κ.α.

Πηγή: www.superfoodshealth.com